Σε βρήκα. Λίγο αργά σε αυτή τη ζωή μα σε βρήκα.

Ξέρεις άγγελέ μου τι πιστεύω;




Του Σπύρου Αυγερινού.




Η Αγάπη, ο Έρωτας είναι μία αέναη μάχη μέσα στον χρόνο, μέσα στην αιωνιότητα.






Είμαι σίγουρος ότι οι ψυχές ζούνε αιώνια και περιπλανιούνται μέσα στο χρόνο ψάχνοντας να βρουν το ταίρι τους…


Και όταν το βρουν… τότε από ζωη σε ζωή σε διάφορα σώματα ψάχνουν να βρουν το ταίρι τους.
Αργά η γρήγορα όμως το βρίσκουν.
Και σε βρήκα. Λίγο αργά σε αυτή τη ζωή , αλλά σε βρήκα.
Το κατάλαβες και το κατάλαβα.


Βλέπεις σε αυτή την φάση της ζωής μας που κολυμπάμε μέσα στα λυσασμένα κύματά της πώς γαληνεύουν όλα γύρω μας όταν σε κοιτώ, όταν σου μιλώ, όταν με κοιτάς, όταν μου μιλάς….
Ηρεμούν οι ψυχές μας.
Έψαχνα χρόνια να σε βρω.
Κι όταν σε είδα, όταν μου μίλησες, κατάλαβα ότι ήσουν η ίδια ψυχή μου.
Τόσο όμοιοι…


Ακόμα και το όνομά σου. Ακόμα κι αυτό γαλήνεψε την ψυχή μου.
Μου μιλάς, μου γελάς, με πειράζεις…
Ναι μ’ αγαπάς.
Ζω μέσα σε ένα όνειρο που δε θέλω να τελειώσει…
Να κρατήσει για πάντα.
Να μ’ αγαπάς για πάντα.
Γιατί εγώ θα σ’ αγαπω για πάντα, σε όλες τις ζωές μας.
Θα δίνω τη δική μου μάχη για να σε κερδίζω πάντα και πάντα θα τα καταφέρνω…
Και θα σε βρίσκω και θα γινόμαστε πάντα ένα.






αναπνοές